Bob Ross workshop

Bob Ross groeide op in Florida, VS. Op 18-jarige leeftijd kwam hij terecht bij de Amerikaanse luchtmacht, waar hij twintig jaar werkzaam was op de medische administratie. Hij wilde dolgraag naar verre plaatsen vol mooie natuur afreizen, maar bleef de eerste jaren in Florida. Later kwam zijn droom toch uit en kwam hij terecht in het ongerepte Alaska. Veel van zijn schilderijen zijn op deze regio geïnspireerd.

Tijdens zijn carrière bij de luchtmacht groeide Ross' passie voor het schilderen. Na een aantal cursussen op diverse universiteiten begon hij het land door te reizen om demonstraties te geven.

Door veel mensen werden zijn schilderijen gezien als kitsch. Binnen een half uur had hij het schildersdoek gevuld met taferelen uit de natuur, zoals een bergpartij, diverse watervallen, een donker woud of een groene weide met een half vervallen schuurtje. Deze snelle en effectieve manier van schilderen was mogelijk door de zogenaamde nat-in-nat techniek. Voordat hij de voorstelling ging schilderen, was het doek al bedekt met een vochtige, witte of donkere ondergrond. Daarnaast meende Ross dat het onmogelijk was om fouten bij het schilderen te maken; dat waren "just happy little accidents".

​

Door het succes van zijn manier van schilderen besloot Ross over te gaan op de productie van de serie The Joy of Painting, waarbij hij een cursus gaf aan kijkers. Deze serie werd opgenomen van 1982 tot en met 1993. Eind jaren 80 werd de serie een groot succes. Hij werd op 95% van alle publieke, Amerikaanse televisiestations uitgezonden en ook nog eens in het buitenland.

​

Het succes van zijn serie kwam vermoedelijk door Bob Ross zelf. Hij was een opvallende persoonlijkheid en zat boordevol vriendelijke uitspraken. Zo duidde hij een boompje dat hij zojuist had geschilderd bij voorkeur aan als een "happy little tree". Het boompje was echter pas écht vrolijk als Ross er nog een boompje naast schilderde, immers: "even a tree should have a friend". Ook wolkjes hadden volgens Ross vrienden nodig.

​

Naast deze mijmeringen over het sociale leven van boom en wolk, beleefde Ross veel plezier aan het met groot kabaal droog slaan van zijn kwast. Ook maakte hij regelmatig kwinkslagen over de verrichtingen van zijn moderne collega-kunstenaars. Vlak nadat hij het doek had voorbewerkt door het volledig met een egale kleur te bedekken, grapte Ross bijvoorbeeld dat het schilderij nu al rijp was voor het Museum voor Moderne kunst.

​

Door zijn eigenzinnigheid werd Ross een cult-persoonlijkheid. Dat veel kijkers zijn tv-programma gebruikten om te ontspannen of in slaap te vallen, leek hem niet te deren.